รายงานทัวร์ครั้งที่ 1
จังหวัดไอจิที่ตั้งอยู่เกือบกึ่งกลางของประเทศญี่ปุ่น มีเมืองนาโกย่าและท่าอากาศยานนานาชาติชูบุเซ็นแทรร์ และเป็นจุดเริ่มต้นการเดินทางอันยอดเยี่ยมเพื่อไปยังทิศตะวันออกและทิศตะวันตกของญี่ปุ่น
มีสภาพภูมิอากาศอบอุ่นและแหล่งน้ำอันอุดมสมบูรณ์ ถือเป็นพื้นที่ที่อุตสาหกรรมเกษตร ป่าไม้ และประมงมีความเจริญรุ่งเรือง
มีวัฒนธรรมอาหารการกินที่มีความโดดเด่นไม่ซ้ำใคร อย่าง “นาโกย่าเมชิ(อาหารนาโกย่า)” “อะคะมิโซะ(มิโซะสีน้ำตาลแดง)” และแน่นอนว่า “ส่วนผสม” ที่ใช้ก็อร่อยเช่นกัน
ในปีนี้จัดทัวร์สัมผัสเสน่ห์ผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมเกษตร ป่าไม้ และประมงของจังหวัดไอจิขึ้นทั้งหมด 2 ครั้ง
ครั้งที่ 1 จัดขึ้นเมื่อวันเสาร์ที่ 5 ตุลาคม ได้เดินทางไปยังบริเวณรอบ ๆ โดยมีนิชิมิคาวะเป็นศูนย์กลาง
สัมผัสประสบการณ์การทำโซบะที่โอโตกาวะยานะในเมืองโอคาซากิและเยี่ยมชมเซริวยานะ เก็บองุ่นที่โอคาซากิโคมาดะจิ ปิดท้ายด้วยการไปดูส่วนผสมของท้องถิ่นและซื้อของฝากที่ “โออาชิสุฟาร์ม” ที่อยู่ในจุดพักรถคาริยะไฮเวย์โอเอซิส เป็นทัวร์ที่มีรายละเอียดมากมายดังที่กล่าวมานี้
9:10 รวมกลุ่มกันที่สถานีนาโกย่า
10:15 โอโตกาวะยานะ (โอโตกาวะยานะ 23 ฮิมุไค ตำบลอะวาบุจิ เมืองโอคาซากิ)
13:00 เก็บองุ่นที่โอคาซากิโคมาดะจิ (62 อามายาเคะอามายาเคะ ตำบลโคมาดะจิ เมืองโอคาซากิ จังหวัดไอจิ)
15:20 คาริยะไฮเวย์โอเอซิส (55 โยชิโนะ ตำบลฮิกาชิซาคาอิ เมืองคาริยะ)
ผู้เข้าร่วมมีชาวบราซิล ชาวเวียดนาม และชาวเปรูที่อาศัยอยู่ในประเทศญี่ปุ่น มีทั้งคนที่พูดภาษาญี่ปุ่นเก่งจนคนญี่ปุ่นต้องทึ่ง และคนที่พูดได้เล็กน้อยแต่ก็พยายามช่วยพูดแสดงความคิดเห็น สำนักอำนวยการที่ไม่ค่อยถนัดเรื่องภาษาถึงกับแสดงความยกย่อง...!
ระหว่างการเดินทางบนรถบัส ครื้งเครงไปด้วยเรื่องเล่าเกี่ยวกับวัฒนธรรมด้านอาหารการกินของประเทศตัวเอง และความคิดเห็นเกี่ยวกับวัฒนธรรมการกินในชีวิตประจำวันและวัตถุดิบของญี่ปุ่น
“โดยทั่วไปแล้ว ผลไม้ญี่ปุ่นมีรสหวาน”
“ส่วนผสมของญี่ปุ่น แสดงให้เห็นว่าเกษตรกรกำลังประยุกต์ดัดแปลงสิ่งต่าง ๆ อยู่”
“โดยปกติ เวลาซื้อผักไม่เคยสนใจลักษณะภายนอกเลย”
“ส่วนมาก ที่บ้านมักจะทำอาหารประจำชาติของตัวเอง เลยมีปัญหาเรื่องไม่มีเครื่องปรุงรส”
เป็นต้น...
สถานการณ์ที่จุดหมายปลายทางเป็นเช่นนี้
ประสบการณ์การทำโซบะโดยใช้แป้งโซบะท้องถิ่นจากนุคาตะ! เป็นประสบการณ์ครั้งแรกของทุกคน!
การทำโซบะ แค่นำแป้งโซบะกับแป้งสาลีไปผสมกับน้ำ นวด แผ่ออก แล้วก็ตัด เพียงเท่านี้ แต่ที่จริงแล้วยากกว่าที่คิด!
คุณผู้หญิงที่ดูแลร้านบอกกว่า “นิสัยจะเผยออกมา”
ดูเหมือนว่าการทำโซบะจะเป็นการเผยนิสัยมากกว่าเป็นการเผยลักษณะเด่นทางด้านวัฒนธรรมประเพณีของประเทศ
(เพลิดเพลินใจไปกับกลิ่นของโซบะ)
(ทั้งการนวดและแผ่ออก รวมถึงท่านั่งทับส้นเท้าก็ยากกว่าที่คิด)
(ได้ยินว่าในช่วงปีใหม่ที่เวียดนามจะมีอาหารที่ทำจากแป้งดิบ แต่ด้วยสาเหตุเช่นเดียวกับที่ญี่ปุ่น ที่มีการเพิ่มขึ้นของครอบครัวเดี่ยวและมีเครื่องเคียงขายตามซุปเปอร์มาร์เก็ต ทำให้การผลิตตั้งแต่ขั้นตอนการทำแป้งดิบลดลง)
(เทคนิคการใช้มีดทำครัวยาก มีผู้เข้าร่วมบางคนหั่นเส้นออกมาดูเหมือนเส้นอุด้งกับเส้นคิชิเมน(เส้นบะหมี่แบน)มากกว่าจะเป็นเส้นโซบะ)
(หลังจากเพลิดเพลินกับโซบะที่เพิ่งทำเสร็จใหม่แล้ว ก็ไปเยี่ยมชมเซริวยานะ)
ทุกคนประทับใจในความหวานขององุ่น
มีพันธุ์วิ้งค์และเซคิเร พันธุ์วิ้งค์ได้รับความนิยมมากกว่า เหตุผลคือ “เพราะว่าหวาน”
ดูเหมือนว่าที่เวียดนาม เปรู และบราซิลก็มีองุ่น แต่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์ “เก็บองุ่น” จึงรู้สึก “สนุกมาก” และ “กินได้ไม่เยอะเท่าที่คิด”
(ทานจนอิ่มเลย)
(แนะนำชาคุวะ(ชาใบหม่อน)ของโตโยต้า แนะนำตั้งแต่ประวัติศาสตร์ความรุ่งโรจน์และล่มสลายของอุตสาหกรรมการเลี้ยงไหม การนำหม่อนมาใช้ให้เกิดประโยชน์ ปัญหาที่การเกษตรกรรมของญี่ปุ่นกำลังเผชิญ และการเปลี่ยนเป็นอุตสาหกรรมขั้นที่ 6)
แม้ว่าจะมีคนรู้จักไฮเวย์โอเอซิสอยู่จำนวนมาก แต่ดูเหมือนว่าจะไม่รู้ว่ามีสถานที่จัดจำหน่ายโดยตรงโดยแหล่งผลิตอยู่
ตกใจในความถูกและความงดงามของดอกไม้ที่อยู่ตรงทางเข้า
อีกทั้ง ยังคนประหลาดใจในความหลากหลายชนิดของผักและผลไม้
(ผลไม้ได้รับความนิยมมาก)
(มีคนบอกว่าสนุกกว่าไปซุปเปอร์มาร์เก็ต)
(ประทับใจในความถูกของปลา)
＊＊＊＊＊
ได้ยินว่าอาหารญี่ปุ่นได้รับความนิยม จึงคิดว่าน่าจะเป็นซูชิที่ได้รับความนิยม
แต่พอลองถามทุกคนว่าอาหารญี่ปุ่นที่ชอบคืออะไร…
ทุกคนตอบว่า “ราเมน!!”
แม้ว่าความชอบของแต่ละคนจะต่างกัน มีทั้งราเมนซุปทงคตสึ โชยุ และเกลือ แต่ก็ได้เข้าใจว่าทุกคนเพลิดเพลินไปกับอาหารญี่ปุ่น
นอกจากนี้ ยังบอกว่าเนื้อของญี่ปุ่นอร่อย
แม้ว่าครั้งนี้จะเป็นทัวร์สายพืชผักอย่างโซะบะและองุ่นก็ตาม(หัวเราะ)
ขอบคุณทุกท่าน!
ครั้งต่อไป มีกำหนดจะจัดขึ้นในวันอาทิตย์ที่ 8 ธันวาคม
เป็นทัวร์ที่จะได้รู้เรื่อง “การหมัก” ซึ่งเป็นวัฒนธรรมด้านอาหารการกินที่สำคัญของจังหวัดไอจิ
นอกจากนี้ จะไปเยี่ยมเกษตรกรที่ปลูกผลไม้เมืองร้อนอย่างกล้วยและมะละกอในญี่ปุ่น
โปรดรอด้วยนะ!
